Jacek Haratyk

10 października 2018 roku Jacek przeżył wypadek. Dramat wydarzył się podczas pracy. Spadł z dużej wysokości. Jego kręgosłup nie wytrzymał. Doszło do wybuchowego złamania jednego z kręgów piersiowych i do uszkodzenia rdzenia kręgowego. Mężczyzna stracił władzę w nogach. Stwierdzono także porażenie mięśni brzucha. Operacja podczas której spięto kręgosłup metalowymi klamrami nie przywróciła niestety czucia ani funkcji ruchowych w kończynach dolnych.

Nadzieje związane z rehabilitacją także trzeba było odłożyć na przyszłość z powodu licznych komplikacji. Pojawiły się zakażenia bakteryjne układu moczowego i jelit oraz zapalenie żył. Konieczna była kolejna operacja.

– Jestem mężem i ojcem trójki dzieci, które mają 19, 17 i 11 lat.  Gdy wypisano mnie ze szpitala musieliśmy zamieszkać u siostry, ponieważ nasz dom jest w trudno dostępnym miejscu, szczególnie zimą. Zarówno moja najbliższa rodzina, jak i rodzina żony są dla mnie dużym oparciem. Bliscy pomagają jak tylko mogą od pierwszych chwil po wypadku. Koszty leczenia, rehabilitacji i likwidacji barier są jednak zbyt duże, abyśmy mogli udźwignąć je nawet z pomocą najbliższych – mówi Jacek.

Jego praca, której poświęcał się przed wypadkiem była zarazem jego pasją: budował domy z bali, montował więźby, dachy oraz zajmował się stolarką. W czasie wolnym lubił jeździć na rowerze, na nartach, łyżwach, wędrować po górach, grać w szachy i tańczyć.

Znajomi i przyjaciele mówią o nim: życzliwy, radosny i pomocy człowiek. Kiedy tylko mógł bezinteresownie pomagał innym. Dziś sam potrzebuje wsparcia.

–  Jestem dobrej myśli i wierzę, że jeszcze kiedyś będę mógł pracować, wykształcić dzieci, jeździć samochodem i spacerować. To dopiero początek mojej nowej drogi, ale dam z siebie wszystko – obiecuje.